به گزارش روابط عمومی شرکت پیشخوان خدمات ایرانیان و به نقل از اسلش‌گیر، دانشمندان در این تحقیق به دنبال درک این بودند که چرا به نظر می‌رسد برخی افراد نسبت به دیگران حافظه بهتری برای یادآوری دارند و چندوظیفگی رسانه‌ای چگونه می‌تواند در مسائل حافظه‌ای نقش‌آفرین باشد. این تیم بر این باور است که تحقیقات می‌تواند مفاهیمی ضمنی برای بیماری‌های حافظه‌ای مانند آلزایمر داشته باشد و می‌تواند به توسعه اپلیکیشن‌هایی برای بهبود توجه و حافظه در زندگی روزمره کمک کند.
این مطالعه دربرگیرنده 80 آزمودنی 18 تا 26 ساله بود. اندازه مردمک این افراد ثبت شده و فعالیت مغزشان از طریق یک ماشین EEG، مشخصا با بررسی موجهای مغزی که توان آلفای خلفی نامیده می‌شوند، پایش شد. موجهای مغزی وقتی وظایفی همچون به خاطر آوردن یا شناسایی تغییرات را برای آیتمهای قبلا مورد مطالعه قرار گرفته انجام می‌دهند پایش می‌شوند.
کوین مادوره، محقق ارشد این مطالعه، می‌گوید که افزایش توان آلفا در پشت جمجمه به لغزشهای توجهی، سرگشتگی ذهنی، حواس‌پرتی، و شرایط مشابه ارتباط داده شده است. وی خاطرنشان می‌کند که دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که انقباضات در قطر مردمک، به ویژه پیش از آنکه وظیفه متفاوتی را انجام دهید، به مشکلات عملکردی مانند کندی واکنش نشان دادن و سرگشتگی ذهنی ارتباط دارند.
این تیم همچنین تفاوتها در توانایی حفظ توجه را با مطالعه اینکه آزمودنیها تا چه حدی می‌توانند یک تغییر تدریجی در یک تصویر را شناسایی کنند مورد سنجش قرار داد. همزمان، چندوظیفگی رسانه‌ای به این صورت ارزیابی گردید که از افراد خواسته شد تا توانائیشان برای سرگرم شدن به چند منبع رسانه‌ای از قبیل پیامک زدن و تماشای تلویزیون در ظرف یک ساعت را گزارش کنند.
با مقایسه عملکرد حافظه میان افراد مشخص شد که کسانی که تواناییشان در حفظ توجه کمتر بوده و چندوظیفگی رسانه‌ای سنگینتری داشتند در وظایف مربوط به حافظه عملکردی بدتر داشتند. وگنر و مادوره تاکید دارند که پژوهششان یک همبستگی را نشان می‌دهد، و نه یک علیت را.
